TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Uiteraard is elke ouder positief en blij met haar/zijn eigen kindje. Negatieve uitspraken over hun zoon of dochter zijn er, zeker. Maar ze worden gewoon in veel mindere mate bedacht, gedacht, benoemd en al helemaal niet snel hardop uitgesproken. Je prijst je kind liever de hemel is, laat je trots zien over je hem of haar en stiekem vergelijk je hem of haar positief met leeftijdsgenootjes, jaa! hij kan al wel zijn potlood goed vasthouden, of jaa wat een fijne motoriek, of jaaa hij houdt zijn handje voor zijn mondje als hij hoest en veegt zelf zijn neusje af met een zakdoekje. En dat is maar goed ook, want het is JOUW kind, jij hebt hem op de wereld gezet, jij voedt hem op, het zijn allemaal indirecte complimentjes en schouderklopjes naar jezelf toe, en dat heeft een mens nodig! Natuurlijk moet je hier bescheiden mee omgaan, maar ik geef toch, van binnen maakt mij hart een sprongetje als ik deze dingetjes ontdek of hoor bij Nylan.
Afgelopen weekend verraste mij echter. Ik was oprecht verbaasd dat mijn zoontje een ander, niet zo fijn, gedrag toonde dan normaal en dat vind ik dan weer leuk om te observeren, te vergelijken en te ervaren. Nu is mijn zoontje natuurlijk niet heilig, ook soms vervelend en drammerig, maar over het algemeen is hij lief, luistert hij goed, en vindt hij mijn uitleg interessant waardoor hij de dingen best wil begrijpen en overnemen zoals ik dat graag zou zien.. En nu zeggen ze ook dat een eigen karakter ontwikkelen juist goed voor ze is…
Goed, terug naar afgelopen weekend, wij zaten een weekendje aan zee in Zeeland, het was nog in de naloop van een fikse verkoudheid (met koorts zelfs, flinke snottubelluh en hangerige dagen), dat moet ik hem nageven. Tevens waren we in een andere omgeving, met concurrentie (van een schattig ook 2-jarig jongetje) waardoor hij verdeelde aandacht kreeg van de aanwezige vijf volwassenen, maar desalniettemin ontdekte ik een kant van mijn Nylan die ik nog niet kende. Misschien moet ik hierin het temperamentvolle van zijn Argentijnse vader herkennen…?
Samengevat:
1) Huilen!! Dat is normaal gesproken wanneer hij valt, of in combi met een dikke pruillip wanneer hij acteert.
2) Duidelijke frustratie!! Ging er iets niet helemaal zoals hij bedacht had werd er geschreeuwd, (en luid ook!), ook wanneer er na iets niet lukte (een puzzelstukje dat niet paste, iets tekenen, een veter ging los, de buggy stond teveel naar voren, of naar achteren, een spin (lees = kriebel) in zijn laarsje) en bij elke snottuhbel, werd er uit frustratie geschreeuwd, soms om zich heen geslagen en werd hij duidelijk eventjes heel driftig.
3) Vicieuze cirkel van huilen en snottuhbelluh!! Tot schralen wangetjes en neusje aan toe. Bij elke traan (die vaak onnodig viel) kwam er een nieuwe snottuhbel, welke niet snel genoeg werd weggehaald, het irriteerde hem, waardoor er nieuwe tranen vielen..
4) Afleiding doorprikt!! Was mijn zoontje tot voor kort met afleiding prima af te leiden, daar leek hij nu in zijn geheel door heen te prikken; jaaa daag mama, dat ken ik wel, ik wil dít, niet dát!!
5) Vastgeplakt-aan-mama!! Het is een moederskindje, dat zeker (papa is er ook niet, dus dat is ook beetje vals spelen), maar dit weekend was hij niet los te krijgen van me..
Voor de meeste die dit lezen vooral herkenning denk ik, zo is elk kind wel een keer, hetzij met korte of lange tussenpozen. Voor mij was het echter iets wat ik niet gewend ben van Nylan. Eenmaal thuis van het (toch heerlijk, ontspannen) weekend komt er nog één bui voorbij en daarna is Nylan weer Nylan. Rustig, leergierig, veel lachen, grapjes maken, gezellig, lief en zorgzaam, geen tranen meer gezien en bij schaarse frustratie mij vragend om uitleg en deze ook accepterend… Het hoort bij de groei van je kindje.
Jullie lezen duidelijk mijn voorkeur, maar misschien is benoeming ervan af en toe wel goed in plaats van het in de hemel prijzen van je kleintje, zo waardeer je ook de positieve momenten nog meer dan normaal.
Voor andere, persoonlijke, blogs van Trotse Moeders, klik hier >>>>
