Het puberende meisjesbrein ontrafeld [recensie]

In ‘Het puberende meisjesbrein ontrafeld‘ geeft Lisa Damour tips voor het opvoeden van je puberende tiener. Damour is een klinisch psycholoog en werkt elke dag met meisjes. Ze weet precies met welke uitdagingen puberende meisjes te maken krijgen en hoe ouders hun dochters daar het beste bij kunnen helpen. Zo leert Damour je wat het verschil is tussen normaal tienergedrag en gedrag dat daadwerkelijk zorgwekkend is.

Het boek is ingedeeld in zeven stappen die alle puberende meisjes doorlopen. Zo komt onder andere het afscheid nemen van de kindertijd en het omgaan met volwassen autoriteit aan bod. Door inzicht te geven in de problemen van tienermeisjes geeft Damour ouders de mogelijkheid hun dochters op een optimale manier te ondersteunen.

Recensie
Slik. Wij hebben twee meisjes. Met vijftien en elf jaar in de puberende dan wel prepuberende leeftijd. Maar eigenlijk loopt het best soepeltjes bij ons. In ieder geval op dit moment. Wil ik me wel in dit boek verdiepen? Is dat wel nodig? Ga ik dan niet allemaal dingen zien die er niet zijn? Nou ja, even kijken kan geen kwaad …

Ik kan overigens meer met de ondertitel van het boek, ‘Begrijp en ondersteun je dochter bij de 7 stappen naar volwassenheid’.


Het motto van Het puberende meisjesbrein ontrafeld begint al goed, met een citaat van Anna Freud waarin zij constateert dat tienermeisjes in hun gedrag vaak inconsistent en onvoorspelbaar zijn. Eh ja, daar wil ik best in meegaan. Al dacht ik dat dat eigenlijk voor pubers in het algemeen geldt. Vervolgens schrijft ze dat ze lijden … (okee …), maar dat dat niet wil zeggen dat ze ook behoefte hebben aan therapie (eh, gelukkig maar!).

 

Lisa Damour heeft voor haar boek een model ontwikkeld dat de mijlpalen beschrijft in de verschillende levensfasen van opgroeiende meisjes. Meisjes gaan een aantal stappen door in hun weg naar volwassenheid. Net zoals ‘Oei ik groei’ (dat ik overigens bij mijn eerste dochter binnen twee maanden in een hoek heb gesmeten omdat ik er heel depressief en onzeker van werd, maar dat terzijde), geeft ook Het puberende meisjesbrein ontrafeld inzicht in de verschillende fasen. Overigens maakt dit boek mij stukken minder onzeker! Het maakt je er nog eens bewust van dat bepaalde gedragingen (zoals niet luisteren naar het advies van een leraar) een diepere oorzaak kunnen hebben (problemen hebben met volwassen autoriteitsfiguren). En het wijst je er op dat je niet direct moet wanhopen, je kan en mag soms best achterover leunen omdat iets een fase is die weer voorbij gaat. Kijk, al van de inleiding leer je nuttige zaken!

In het verlengde van achterover leunen: ieder hoofdstuk eindig met een paragraaf ‘Wanneer je je zorgen moet maken’. Als je te weinig tijd hebt om het hele boek te lezen, zijn deze delen misschien interessant om mee te beginnen.

De theorie in Het puberende meisjesbrein ontrafeld wordt afgewisseld met verhalen. Damour heeft al haar ervaringen en vele ontmoetingen met tieners en hun ouders verwerkt in deze verhalen. Ik vind dit altijd een toevoeging die interessant is, geruststellend (‘zo erg is het bij ons niet’, of ‘we zijn best goed bezig’) en het boek levendiger maakt.

Welke fases en mijlpalen onderscheidt Damour? Ze heeft ze verdeeld over zeven verschillende hoofdstukken (en bij elke fase heb ik mijn persoonlijke associatie benoemd, niet de inhoud in het boek):
1 Afscheid nemen van de kindertijd. Zo herkenbaar, op een gegeven moment is ze echt niet meer je kleine meisje, maar wordt ze groot en moet je loslaten. De brugklas is een moment dat dat moment echt markeert … niet alleen wordt het leven dan anders, kinderen (meisjes) gaan zich dan ook echt anders gedragen, afstandelijker, ongeïnteresseerd.
2 Je aansluiten bij een nieuwe stam. Voor de meeste kinderen zal het zo zijn dat ze op de middelbare school bij heel veel onbekende kinderen in de klas komen, en ook nog eens in een nieuwe omgeving. Nieuwe vriendschappen sluiten is spannend en verloopt echt niet altijd zonder slag of stoot.


3 Emoties onder controle houden. Waar meisjes tot een jaar of elf redelijk stabiel en voorspelbaar zijn, kan het gedrag en het humeur in de puberteit alle kanten opschieten. Tijdens een normale avondmaaltijd kan je soms vijf verschillende stemmingen meemaken …
4 De strijd aangaan met volwassenen en hun autoriteit. De wereld wordt steeds groter, je rol als ouder verandert en niet alle volwassenen zijn zo prettig in de omgang als je zou hopen …
5 Plannen maken voor de toekomst. Als ze net op de middelbare school zitten, zijn de meeste kinderen nog niet zo ver dat ze al jaren vooruit kijken. Des te confronterender is het als ze amper vijftien jaar zijn en een vakkenpakket moeten kiezen. Of nog geen zestien en keuzes moeten maken die bepalend zijn voor vervolgopleidingen …

6 De eerste stappen op liefdesgebied. Dat lijkt me een heel leuke, maar ook heel spannende fase. Op de basisschool hebben verschillende kinderen natuurlijk ook verliefdheidjes, maar in de puberteit wordt het echt serieus. Ik ben zo benieuwd met wat voor jongen, of meisje, onze dochters thuis gaan komen …
7 Voor zichzelf zorgen. Zo ver zijn wij nog niet. Maar ik realiseer me steeds vaker dat onze oudste nu in de vierde zit, binnen drie jaar eindexamen doet en misschien over drie jaar wel op kamers gaat wonen als ze gaat studeren … Ieks, daar ben ik echt nog niet aan toe!

Het puberende meisjesbrein ontrafeld is een interessant boek en leest prettig en vlot. Gelukkig hoef je het niet in een keer uit te lezen, dat is misschien ook af en toe wat te confronterend. Hetzij omdat het te herkenbaar is, hetzij omdat je nog niet wilt nadenken over wat je mogelijk nog te wachten staat …

Het is een open deur, maar dit boek is dus eigenlijk echt interessant als je dochters hebt, die de kindertijd zijn ontgroeid en volwassen worden. Of als je in dit soort psychologische literatuur geïnteresseerd bent natuurlijk!
Hier vind je een inkijkexemplaar.

Het puberende meisjesbrein ontrafeld – Lisa Damour
Informatief boek, paperback, 374 pagina’s, Uitgeverij Unieboek Het Spectrum
Bestel ‘Het puberende meisjesbrein ontrafeld’ hier >>>>

Share

About Isolde

isolde@hupemail.nl'
Werkende moeder van twee dochters (11 jaar en 15 jaar) met thuis ook nog een gezellige beestenboel. Ik hou van lezen en muziek, yoga houdt me met beide benen op de grond en ik haak/maak graag de meest rare wezens in opvallende kleuren.

Check Also

De kracht van betekenis [recensie]

In ‘De kracht van betekenis’ stelt Emily Esfahani Smith dat we het verkeerde doel najagen. …

Share
Share