Een stap vooruit, een stap terug

Het hartverwarmende verhaal van een jonge vader met MS. Niet lang nadat zijn dochtertje geboren is, overkomt Christian Donlan iets vreemds. Hij grijpt opeens naast lichtknoppen en deurklinken, heeft tintelende vingers en tenen en voelt elektrische schokken door zijn lichaam trekken. Het blijken de vroege symptomen van multiple sclerose te zijn. Terwijl de wereld van zijn dochter steeds groter wordt, wordt de wereld van Christian juist steeds kleiner. Deze confronterende parallel vormt de basis voor een fascinerend boek over ouderschap met MS. Donlan schrijft zonder zelfmedelijden en laat zien hoe de vreugde van ouderschap keer op keer de ernst van zijn ziekte overtreft.

Als de eerste signalen van MS zich openbaren, heeft Christian dat niet eens meteen door. Dat wil zeggen: het is niet alarmerend genoeg om er echt aandacht aan te besteden. Op datzelfde moment is hij namelijk druk bezig met het verbouwen van zijn huis en staan hij en zijn vrouw op het punt om de trotse ouders te worden van een mooie dochter, Leon.

In de maanden die volgen krijgt hij steeds meer klachten die in de richting van MS wijzen. Zijn vrouw, die ooit verpleegkundige was, doet er een beetje luchtig over als hij voor de eerste keer over tintelende vingers spreekt. Hij omschrijft het als volgt: handen die aanvoelen als verbrande tosti’s. Als hij niet veel later echter iets anders ervaart, in haar ogen erg vreemd, begint zij zich toch zorgen te maken.

Ik had op dat moment onwillekeurig mijn hoofd ingetrokken en toen een gierende explosie gevoeld, en sympathische ontlading van breedbandelektriciteit die langs mijn ruggengraat omlaag ronkte naar mijn ledematen, eindelijk verlost van de niet nader aanwijsbare tegenkrachten waardoor ze tot dan toe in toom was gehouden.

Het is dit moment, deze gewaarwording, dat ze zich realiseren dat er waarschijnlijk iets ergs aan de hand is en dat ze geen tijd meer te verspillen hebben.

Weken van onderzoek gaan voorbij en bizar genoeg krijgt hij op de dag dat Leon haar eerste stapjes zet de, niet geheel onverwachte, uitslag. Hij heeft Relapsing-remitting multiple sclerose; een redelijk milde vorm, maar Christian heeft wel de ergste vorm in zijn soort.

Recensie:

Christian Donlan beschrijft in het eerste deel van het boek met prachtige bewoording hoe zijn leven was voordat hij de diagnose MS kreeg. Dit eerste deel is zo vlot geschreven dat ik maar met moeite het boek weg kon leggen. Op het moment dat hij de diagnose kreeg en allerlei onderzoeken onderging schreef hij meer over de ziekte en over neurologische aandoeningen en hoewel ik dit best interessant vind, had ik moeite om met dezelfde vaart verder te lezen. Die vaart hervond ik op de momenten dat hij schreef over zijn leven met Leon en hoezeer zij min of meer aan elkaar gelijk zijn.

Ik geloof dat elk boek, ieder verhaal je iets persoonlijks brengt, je iets leert en iets bij je achterlaat. Een stap vooruit, een stap achteruit is extra bijzonder voor mij om meerdere redenen. Ik ben zo blij dat dit boek op mijn pad kwam; dat Christian dit verhaal ‘met mij’ deelde. Het raakte me, ontroerde me en deed me beseffen hoe kostbaar en bijzonder het leven is in al zijn ‘eenvoud’.

Een stap vooruit, een stap achteruit – Christian Dolan 
paperback, 368 pagina’s, uitgeverij HarperCollins
Bestel dit boek hier >>>