TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Daar zit hij dan, mijn mooie kleine man. Te spelen met zijn autootjes, een beetje pratend, af en toe staat hij op om drinken te vragen of om naar het toilet te gaan. Ik kijk naar hem en zie een complete mini man zitten, mijn mini man, die eigenlijk niet heel mini meer is. Volgende week is mijn mini man jarig dan wordt hij 4 jaar. Als ik zo naar hem kijk ga ik eventjes terug de tijd in dat doen we toch stiekem allemaal als de verjaardag van je mini mens nadert ? Op een vrijdag avond om 22.20 uur kreeg ik het mooiste jongetje ever in mijn armen gedrukt. Prachtig donker haar, schitterende lange wimpers en baby blauwe ogen (Jan Kooyman eat your heart out ; )) ik was op slag verliefd. Klein en van ons, niet lang daarna volgde de grootste baby sponsor lijn producten, de luiers, de flesjes, alles. En zo mocht ik dit prachtige wonder zien opgroeien tot het mini mannetje wat het nu is.
Vrolijk, een uitgesproken mening, speels, grappig , koppig, lief, mooi (nog steeds donker haar , lange wimpers, en inmiddels grijs/blauwe ogen . Hij heeft zijn eigen “sociale” leven met daarin een heuse echte beste vriend, zijn grote zus waar hij voor moeilijke vragen terecht kan en zijn neefjes en nichtjes waar hij heerlijk mee kan spelen en bij de buurkindjes kan hij ook altijd terecht . Op zijn kamer zijn we van Nijntje en alle lieve knuffels overgestapt op Bliksem McQueen (cars), Roary en een stoere race wagen bed. Ja zo kijk ik terug en denk waar blijft de tijd wat gaat het eigenlijk toch snel allemaal.
Omdat hij volgende week 4 wordt gaat mijn mini man maandag voor het eerst naar de “de grote school van zijn zus” oftewel de bassischool. Ook hier kijk en denk ik over na met trots en een brok in mijn keel. Best raar eigenlijk want zijn “grote” zus heb ik ook al ooit voor het eerst weggebracht naar de basisschool. Nu gaat hij.
Mijn mini man is er helemaal klaar voor, hij kan niet wachten om zijn stoere Cars rugtas om te mogen doen en naar groep 1 te gaan. Hij voelt zich groot, hij is groot. Hij is er klaar voor, ikke niet. Mijn laatste beetje geforceerde baby gaat de “grote wereld” in. Geforceerd omdat hij allang geen baby meer is. Zwitsal is ingeruild voor een jongens luchtje, hij poetst nu zijn tanden met een tandenborstel voor grotere jongens, hij kan zijn kleren zelf aantrekken, hij heeft allang geen luier meer om en is eigenlijk allang een jongetje: mijn jongetje!
Voor alle mama’s die net als ik onwijs trots en met een brok in onze keel maandag op het schoolplein zullen staan, wil ik ons toespreken dat we het maar weer goed hebben gedaan. Ook deze mijlpaal is weer bereikt, en onze jongens/meisjes zijn er klaar voor en wij kunnen maandag na 8.30 met trots naar de toekomst kijken !
Iedereen nog een heel fijn en leerzaam schooljaar !
