TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Dit complete handboek over de sterke band tussen moeder en zoon staat vol praktische adviezen voor elke fase: peuter,tiener,puber en volwassen zoons.
Recensie
Het moeder/zoon handboek van Meg Meeker lag in mijn handen. Ik moest glimlachen. Een handboek dat mij beloofde alles te vertellen wat een moeder over haar zoon wilt weten. Alvorens het boek open te slaan vraag ik mij af wat de inhoud mij zou gaan vertellen. Ik zag al komische anekdotes voor me, gewoon grappige momenten tussen moeders en zoons, waar je blij van wordt en zo nu en toe herkenning in zou vinden of voorbeelden van typisch mannen of vrouwen verschillen.
Mijn gedachte werden bevestigd, maar het boek bleek ook een behoorlijk serieuze kant te hebben. De schrijfster Meeker is Amerikaanse en dat merk je. Er ligt overtuigingsdrang in haar zinnen (de woorden moeten en je kunt aannemen dat komen vaker voor, en voor eigen inbreng is weinig toegang) en de beschreven verhalen kennen typisch Amerikaanse voorbeelden uit het dagelijks leven. 
Ik moet toegeven dat ik het lezen van boeken die door Amerikaanse schrijvers zijn geschreven vaak wat vermoeiend vind. Ik wil niet graag overtuigd worden, maar zelf mijn overtuiging dan wel, of niet vinden in een boek.
Gelukkig maakte de titel mij meer dan nieuwsgierig. Als alleenstaande moeder van mijn zoontje ben ik soms als de dood dat ik ‘mannelijke’ dingen over het hoofd zie, dat ik hem typical guys dingen vergeet mee te brengen, dat er iets in zijn ontwikkeling niet gaat zoals het hoort te gaan omdat papa ontbreekt, omdat er weinig mannen in zijn omgeving zijn en hij opgroeit met voornamelijk mij als mama en andere vrouwen (oma’s, vriendinnen, gastouder, de psz juf, de zwemjuf). Zo af en toe zijn er mijn mannelijke vrienden en lang leve opa Jaap, maar of zij heel veel invloed hebben…? Natuurlijk, de ‘box’ begroeting wordt veelvuldig met hen geoefend, en ook speelt hij geen kappertje met hen, maar echt langdurig stoeien, staand bij het potje plassen of de scheerbewegingen nadoen, niks van dat alles…
Terwijl ik de eerste hoofdstukken doorlees, word ik gelukkig herinnert dat het allemaal om de liefde gaat, dichtbij je jezelf blijven en wat je als moeder instinctief voelt en doet uiteindelijk het beste is voor je zoontje. Het boek eindigt ook met dezelfde woorden en voorbeelden die hierop neerkomen, en dat wat je dus stiekem wel weet, maar waar je tegelijk soms zo onzeker over kan zijn als moeder is altijd een fijne bevestiging.
In het hele boek worden veel verschillende waargebeurde momenten, verhalen en gebeurtenissen geschetst. Over moeders en hun zonen. Verschillende Amerikaanse gezinnen komen aan het woord en voorbeelden van gedragsproblemen, discussies, ontwikkeling, interesses, ruzies en juist die intieme deel-momentjes tussen zoon en moeders komen aan de orde. Wat mij aansprak waren de voorbeelden dat wij als moeder onze kinderen graag willen helpen, en hem/haar soms voor zijn terwijl het beter is dat zij dingen zelf ontdekken.
Wij schieten nu eenmaal snel te hulp als onze kids ergens mee zitten of misschien iets doms hebben gedaan. Uit pure liefde uiteraard. Meeker omschrijft dat dit de ontwikkeling van je zoon kan beïnvloeden, bijv. dat hij voortaan te voorzichtig zal zijn, dingen niet meer durft of te vroeg je hulp vraagt (want mama hielp toch vorige keer ook?). Ik betrap mijzelf er nu al vaak genoeg op (Nylan is 2 jaar), dat ik de puzzelstukjes op de goede plek leg in plaats van ze aan te geven, of in de bakker voor fluister dat hij “dankjewel” moet zeggen terwijl dat al op zijn lippen lag… Meeker refereert hierin dan naar het ‘jongens’ element omdat zij hun stoerheid, hun macht en durf kunnen verliezen wanneer wij ons als moeders teveel bemoeien.
Verdrietig zijn de verhalen in het boek waarin er echt een breuk is ontstaan tussen moeder en zoon, ondanks de onvoorwaardelijke liefde waarover gesproken wordt. Ik denk dat hoe goed je het ook als moeder doet, soms zijn er invloeden van buitenaf waar je geen grip meer op hebt. Dit toont zich soms in een simpele ruzie, maar helaas in sommige gevallen ook tot een scheiding.. Ik ben bang dat Meg Meekers daar geen oplossing voor heeft, maar door het beschrijven van dergelijke gevallen vindt je als moeder wel herkenning wat kan helpen bij nieuwe energie en kracht om de situatie bij te sturen en ondersteunen.
Zoals eerder gezegd, ik ben soms knap onzeker of ik het wel goed doe. Ik vond het prima het boek van Meg Meeker te lezen en soms dacht ik inderdaad; ‘ja daar doe ik wat mee’, maar ik blijf bij de basis en de oerkracht van de liefde tijdens het opvoeden van mijn zoontje. Na een onzeker moment zoek ik weer vertrouwen in mijzelf op, en de onweerstaanbare en vele liefde welke ik van mijn zoontje ontvang, geeft me precies op de juiste momenten de kracht en energie om door te gaan. Je bent moeder, je maakt fouten, maar je gevoel, dat wat jouw gevoel en jouw hart je vertelt klopt altijd. Of je nu een moeder van een dochter of zoon bent…
Het moeder / zoon handboek – Meg Meeker
Opvoeden, paperback, pagina’s, uitgeverij Kosmos
Bestel dit boek hier >>>>
